't Zit erop

2 uur 39 minuten, en 30 seconden! Dat is mijn tijd over 20 kilometer. Ik was daar wreed content mee, tot ik Bruno's tijd vernam: 2 uur 8 ... pfff, uitslover ;-) Nee, serieus Bruno, knap gedaan, want zelfs beter dan de Canvas lopers met professionele trainers, diëtisten, en wat weet ik nog allemaal niet!

't Was zwaar, dat moet gezegd, maar ook heel tof. Die ambiance was gewoon ongelooflijk. Zeker in 't begin wanneer iedereen nog vrij tesamen was. Wanneer je dan ergens van een heuvel naar beneden keek was dat gewoon ongelooflijk!

Eigenlijk begon de ambiance al voor de start. Veel volk (duh!), kraamkes, schitterend (loop)weer. Enkel het aantal toiletten zou volgend jaar wat hoger mogen zijn, en gratis voor de lopers die normaal gezien geen portefeuille bijhebben. ... laat ons het zo zeggen: de bloemekes aan de cinquantenaire hebben veel water gezien vandaag...

Vervolgens alleman in het startvak. Aangezien het m'n eerste deelname is zat ik helemaal vanachter. maar de Bolero was toch nog goed haalbaar... er zijn minder originele manieren om af te tellen naar de start. Jammer dat erna nog een Brabanconne geslikt moest worden, maar na een fameus kanonschot was iedereen toch weg.

De eerste paar kilometer gingen goed, behalve dat ik weeral niet m'n doel-hartslag heb kunnen aanhouden. In plaats van maximum op 84% zat ik bijna continu aan 90-92%. M'n knie heeft zich echter gedragen, en ook van m'n scheenbeen heb ik geen last gehad terwijl dit op de laatste trainings toch nog het geval was.
De eerste kwaaie periode was bij het uitkomen van één of andere tunnel na een vijftal kilometer. Dat stukje naar boven was redelijk lastig. Na de Louisalaan het Ter Kamerenbos ingedoken. Super om te lopen gewoon! De kilometers vlogen voorbij... enfin, kom, je snapt wel wat ik wil zeggen...
Vanaf kilometer 15 was het lichtje echter aan 't uitgaan. Ik voelde dat indien ik zou stoppen om even uit te rusten, ik niet meer in gang zou komen. Ondertussen ook een beetje last beginnen krijgen van bleinen onder m'n voet. Misschien toch eens gaan zien voor andere schoenen, of een andere zool.

Op het einde was het zeer geäprecieerd dat er mensen langs de kant stonden. Sommigen deelden zelfs klontjes suiker uit om eventuele 'dipkes' te overwinnen. Merci!

De laatste paar kilometer waren eigenlijk wel "prettig"... enfin in zoverre mogelijk. Gewoon het besef dat ik die 20km zou gaan uitlopen was super. Nog beter was het besef dat dit zou lukken binnen de 3 uur, iets wat ik me toch wel voorop had gesteld als streeftijd.

Op het allerlaatst toch nog een stukje kritiek op de organisatie. Om de kilometer stonden er borden met de afstand... behalve dat het bord van de 20 kilometer zo 'n kilometer voor de uiteindelijke aankomst bleek te staan. Blijkbaar dat ik niet de enige ben die zich daarin heeft mispakt, want in de laatste 200meter stond een ambulance aan 'iemand te werken'... hopelijk was het enkel maar een geval van uitdroging, en niets erger.

Ondertussen begin ik een beteke ne klop te krijgen. Na een lekker warm bad (en twee hamburgers van de Quick - had daar écht goesting in) zit ik nu te acclimatiseren in de zetel, en ik moet zeggen dat ik niet tot veel anders in staat zal zijn.
Ik vrees al voor morgen... gelukkig heb ik nen dag verlof ingepland.