Paris, here we come

De kogel is door de kerk.
Het wordt de marathon van Paris op 15/04/2007
Hiervoor start ik vanaf heden een nieuwe blog :
http://marathonparis.blogspot.com/

De 20 km zitten er op, nu naar de toekomst lopen richting "la ville lumière"

Dank u Canvas voor het geven van een nieuwe liefde : running
Het programma overleven heeft voor een bekering gezorgd.

Dank aan iedereen die me hiermee geholpen heeft en in het bijzonder Peter zonder wie deze blog niet mogelijk was.
Vanaf heden zal ik op eigen houtje verder lopen. Iedereen is natuurlijk met zijn steun en reacties steeds welkom op
http://marathonparis.blogspot.com/

tot bloggens

Bruno

Kraakbeen perikelen

Vorig week-end gebeurde het, de eerste knieproblemen. Iedereen spreekt erover en ik dacht ervan vrijwaard te zijn. Het mocht niet zijn.
Tijdens een week-endje van één of andere vlaamse wandel federatie waar mijn ouders op aangesloten zijn, in de Sun Parks "Molse Meren", ben ik een uurtje gaan joggen.
Na 45 min voelde ik plots een hevige pijn in mijn rechter knie.
's anderdaags kon ik zelf bijna de trappen niet aflopen.
Dit leek me niet goed, vooral gezien het feit dat ik net een extra hoopje energie had voor het voorbereiden van een marathon. Ik kreeg namelijk de vrijdag ervoor van prof Bourgois van het UZ Gent een loopschema dat me zou moeten helpen bij het voorbereiden van een Marathon. Maar daarover kom ik eerstdaags een uitgebreid voor terug.
Dit week-end dus, ernstige knie pijnen.
Enkele dagen rusten dacht ik. Wel, de dokter vindt van niet. Het is na onderzoek blijkbaar iets typisch voor straatlopers. Het kraakbeen heeft wat afgezien gedurende mijn laatste 800 km (dit is een schatting natuurlijk) lopen. Mogelijks zijn mijn schoenen aan vervanging toe, maar hoedanook, het kraakbeen van mijn kniën begint wat af te zien.
Kortom, ietwat minder intens sporten gedurende een week of 2 en wat medicatie nemen om het kraakbeen wat te herstellen. Volledige platte rust is dus geen oplossing!
Vanavond wordt het dus een uurtje home-traineren en dan zien we wel voor de volgende dagen.

Canvascrack

1u6min; 10km; 9km/h; 6m39/km; 161 bpm

Daar gaan we weer. Na een goede rustweek ben ik weer begonnen met trainen.
Vorige zaterdag waren we bij mijn schoonouders. Nadat de kids in bed waren en de echtgenote vertrokken was naar een klasreunie, ben ik maar in mijn moeders geboortestreek (toevallig dezelfde als die van mijn schoonfamilie) gaan lopen. Toen ontdekte dat Vlaanderen over het algemeen toch wat vlakker is dan in de Vlaamse Ardennen. Tijdens die jogging heb ik eveneens de gelegenheid gehad om eventjes op het kerkhof mijn grootouders te bezoeken.

2 dagen later, vandaag dus, na een zware dag op het werk kreeg ik zin om te gaan lopen. Effe B. van Kluisbergen ge-SMS's of hij mee wou en we waren vetrokken. Na een half uurtje zei hij me wel dat hij niet veel tijd had vanavond, omdat hij naar de Canvascrack wou kijken. Uiteindelijk werd het maar een uurtje lopen. Blijkt nu dat we naar huis gespurt waren om die beste B. op TV te zien. Alle redenen zijn goed om een nieuw streefdoel te hebben tijdens een training.

UZ Gent Part I

Vrijdag afspraak in UZ Gent, sportdienst voor een looptest.
Dit ter voorbereiding van een potentiele marathon.
Tijdens die test werd een ECG afgenomen, bloedstalen afgetapt en +/- 15 min op een loopband gelopen.
Ik moest starten met 3 min à 6km/u (wandelen); vervolgens een priktje om mijn melkzuurgehalte te testen. Daarna 3 min à 8km/u en weeral de melkzuurtest
Vervolgens 3 min à 10 km/u + melkzuur + 3 min à 12 km/u + melkzuur
De laatste stap was 13 km/u met een stijgende helling om de 30 sec tot ik niet meer kon.
Een hartslag van 204 bleek mijn max te zijn.
Volgende vrijdag heb ik vervolgens een afspraak om de resultaten te bespreken en te zien welk loopschema er het best bij mij zou passen.